Over Michiel van Poecke
Als kleine jongen wilde Michiel architect worden. Hij besloot de ‘maakweg’ te kiezen, via de LTS en de MTS, omdat hij ook echt de materialen wilde leren kennen waarmee hij later zou gaan ontwerpen en bouwen. Eenmaal op het Hout- en Meubileringscollege in Amsterdam beviel het handwerk hem zo goed, dat de architectendroom vervloog.
Om ze veel mogelijk te leren van zoveel mogelijk verschillende leermeesters, trok hij na het afronden van zijn opleiding een ouderwets zwart ribfluwelen pak met wijde pijpen aan, zette een grote hoed op zijn hoofd, stopte een onderbroek en een tandenborstel in een rode zakdoek en begon aan zijn reis van 3 jaar en 1 dag als ‘Wandergesell’ (leerling-ambachtsman). Zijn reis begon in Duitsland en bracht hem nog naar Argentinië en Ierland.
“Ik had geen idee wat ik van het leven als Wandergesell moest verwachten en je kunt het je van te voren ook helemaal niet voorstellen. De traditie sprak me aan en het avontuur lonkte. Het was fantastisch. Doordat je niets hebt en niets hoeft, leef je zonder zorgen en in enorme vrijheid. In Duitsland hoef je echt niet te leuren voor een werkplek en onderdak. Vanuit alle ambachten trekken Wandergesellen erop uit; hun vakgebied herkenbaar aan de kleur van hun pak. Je wordt bij wijze van spreken door je leermeesters van straat geplukt.”
Een Wandergessel mag in de 3 jaar en 1 dag dat hij onderweg is, niet dichter dan 50 kilometer in de buurt van zijn huis komen en niet langer dan 3 maanden bij dezelfde leermeester blijven. Bovendien mag hij zich alleen lopend of liftend verplaatsen. “Die voorwaarden waren voor mij geen enkel probleem, ik had geen behoefte om in de buurt van mijn oude woonplaats te komen en wilde zoveel mogelijk ervaringen opdoen. Ik heb ontzettend veel van de wereld gezien en een super leertijd gehad. Van de fijne kneepjes van het timmervak tot aan het maken van houten trappen, maar ook diepere inzichten in mensen en culturen; ik leerde veel meer dan dat een opleiding ooit kan bieden.”
Inmiddels is Michiel een min of meer ‘gesetteld’ man. Hij opende Meubelmakerij van Poecke in 2008. Vol met (uitbreidings)plannen en creatieve ideeën is hij voorlopig niet van plan iets anders te gaan doen.
